Scríobh Pablo Neruda The United Fruit Company, dán ó Canto general (1950), faoi na trioblóidí i Meiriceá Theas.
Spreagtha ag atá ar siúl ag an mBBC faoi láthair, a thugann le fios go noibríonn siad ar son na himpireachta fós, seo leagan eile den dán sin.
Neruda Siansach
Ceisteanna daoibh, a chairde. Freagraí ag an mbun. Ná féach orthu anois!
Ceist na hÉireann? Trioblóidí? Rud éigin thiar i bhfad ó Westminster a chuireann isteach ar Thiarnaí na hImpireachta?
Ní ceist muid. Ná glaoigh peasants orainn sa stair ná anois ach oiread le bhur dtoil. Braon den bhfocal sin sna leabhair staire. Roghnaigí bhur bhfocail go cúramach, le bhur dtoil.
Daoine muid le cultúr is teanga. Daoine, ní le trioblóidí ach, le tráma ón iarracht a rinne impireacht na Breataine ar muid a scriosadh le cinedhíothú.
Tá sin fós ar siúl le focail is dearcadh, go mór, mór ón DUP. Go raibh maith agat, Stephen Rea, as a scríobh tú anseo. An ionsaí ag dul ar aghaidh, ceadaithe le tacaíocht ó na Tóraithe don DUP.
Ní trioblóidí atá i dtuairsceart na tíre, do Westminster ná do dhaoine ó thuaidh, ach tráma. Is tá sé sa tír ar fad agus ar fud an domhan mar iompaímid linn é. Go raibh maith agat, Tomás Mac Síomóin, as a scríobh tú i do leabhar faoi.
Ní muidne amháin a d’fhulaing. Scrios impireacht na Breataine an stair is muidne leis beagnach, le bréaga. Iad fós ag scriosadh an fhírinne, an cultúr, ár bhféiniúlacht, ár mbeithsine, ár luach le focail is fuath.
Ar fhaitíos nach gcloisfear a stair, seo sampla amháin nach gcloistear faoi go minic: rud a tharla i gCorn na Breataine. Tuig, le bhur dtoil, go raibh lámh láidir ag an Eaglais (impireacht eile) san gcinedhíothú.
I Meitheamh 2007, i bPelynt i gCorn na Breataine, dúirt an tEaspag ar Truro go raibh brón air. D’aithin sé is d’admhaigh sé (ní go ndearna siad feall ná iarracht ar chinedhíthú ach) go raibh an rialtas aimeadach faoi a rinne siad i gcoimhlint an leabhair urnaí i 1549. Léigh faoi na céadta a mharaigh siad ag Clyst Heath go háirithe anseo.
Chuir focal an easpaig An Róimh ag tabhairt pardún do Ghalileo i gcuimhne dom. Conas Tá brón orm a rá le taibhsí? Éasca dom an Easpa in Easpag, an Eagla in Eaglais a fheiceáil.
ó The Amazing Adventures of Scorpy Bug
Ar ndóigh, duine eile ag iarraidh pardún a thabhairt amach na laethanta seo:
Nuair nach bhfuil freagracht ann, fásann an dochar. Nuair a cheadaítear bréaga, fásann an dochar. Scaoil amach an fhírinne gan eagla. Cáin gach coir. Tuig an dochar, an chontúirt.
Tá an Coirnís fós ann. Lag ach ag fás. Muid fós ann chomh maith.
Is mé ag caint faoi na Ceiltigh le páistí i San Pedro na laethanta seo, cuireann sé ardáthas orm Gaeilge a mhúineadh dóibh is an grá atá acu di is an taitneamh a bhaineann siad aisti a fheiceáil. Muid fós anseo, fós ag deighleáil leis an tráma nach dtuigeann na páistí i San Pedro ar chor ar bith mar, buíochas le Dia, d’fhoghlaim siadsan bród, ní náire.
Rud amháin le briseadh againne: an dearcadh go bhfuilimid níos lú, an náire sin a chuir siad ionainn. Rud a d’fhás is atá fós ag déanamh dochair. Bris an náire sin le bheith saor. Tá sé sa chloigeann, a chairde. Tuig sin. Is féidir fáil réidh leis an tráma nuair a aithnímid an feall. Turas atá ann go bród is tuiscint ar an luach dochreidthe atá inár gcultúr is teanga is ionainn féin.
Seinn an chláirseach nó an chruit nó lig don Ghaeilge éalú amach trí do bhéal. Níl an ceol, teanga, ná cultúr briste. Cuir cearta chun tosaigh agus éist linn.
Sailéad Éireannach
nó Indo-Euro Éireannach. Mixed Salad a bhéas ann. Tossed le casadh nó dhó.
Ní fiú tada gan saoirse. Cuireann sé ionadh orm an méad daoine nach n-aithníonn nach bhfuil siad saor. Ar ndóigh, tuigeann na daoine gan cumhacht é.
Ar an raidió KNX 1070 anseo i gCalifornia, iad fós ag craoladh ráiteas Sean Spicer faoin Russian Salad. Fiú nuair is léir don domhan mór gur Mobsters iad clann Trump. Dhúisigh mé leis an ‘nuacht’ is guth Spicer. Seans go mbeidh chuile rud anseo ‘stream of consciousness’ inniu. Deireadh na seachtaine, an dtuigeann sibh. Tuirse orm.
Is an nuacht oifigiúil (mícheart) ar an aer arís, tá nós ag Trump é sin a chasadh le rá gur aige féin atá an fhírinne, gur laoch é, i gcodarsnacht leis na meáin. An slánaitheoir. Raaaaight.
Casadh: California go hÉirinn
Smaoinigh mé ar sin is mé ag breathnú ar na tinte cnámhna sa tuaisceart (an 12th) agus ‘cultúr’ ag rá go raibh sé faoi bhagairt. Míthuiscint ansin acu freisin. ‘Sé an rud é nach bhfuil leisce anois ar dhaoine sa bhaile a rá leo gur ciníochas gránna atá ann, ní cultúr. Sin an difríocht. Caithfidh go bhfuil sé deacair do dhaoine a cheap gur cultúr a bhí acu a chloisteáil go bhfuil siad ar an taobh mícheart den stair. Sin impireacht duit. Ag tabhairt fake news don domhan le fada. Sun never sets srl.
Casadh: Éire go dtí an India
That’s a very … forgiving … version of history, ar mé leis an Éireannach liom. Bhíomar san India ag caint le muintir na háite is bhí rud éigin ráite aige faoin gcaoi ar chuidigh impireacht na Breataine leis an India. Rud a bhí múinte dúinn ar scoil san stair oifigiúil.
An mbeidh mé in ann scríobh faoin India faoi dheireadh inniu?
Casadh, trí dhoirse eile.
Ní shin a bhí pleanáilte agam. Ach chuaigh mé go taispeántas ealaíne aréir i gCathair na nAingeal agus spreag an seó solais smaointe ionam. Bhí sé pleanáilte agam scríobh faoi Chalifornia is na hÉireannaigh agus na daoine atá Gaelach sa chroí anseo. Éireannaigh nua ar bhealach sa chaoi go bhfuil grá mór acu don chultúr is don teanga. Pobal a thugann tacaíocht don chultúr. Tá neart le déanamh. Tá cúnamh uainn. Rud nach ndúirt mé ach rud atá fíor.
Casadh
Ach an India chun tosaigh i mo smaointe. Bhí rudaí maithe ann ach séard a bhuail mé go trom ná an cos ar bolg, an córas ‘class,’ an bochtanas, an reiligiúin in áiteacha a thug le fios do leads go bhféadfadh siad a rogha rud a dhéanamh le mná, an chontúirt, an bhagairt. Níor airigh mé saoirse ann. Bhí mé agus gach bean i gcontúirt ann.
Casadh
Mar an gcéanna leis na daltaí ón Araib Shádach. An lámh in uachtar ag Dialathas a thugann meas do dhaoine saibhre agus a chaitheann drochmheas ar mhná. Guardianship. Labhair amach go hard faoin gcoir seo. Cáin an córas, ní na daoine atá ag fulaingt sa chóras.
Casadh
Mar an gcéanna le mo thír féin. An bhfuil Saoirse ann? Tá Leo ‘openly gay.’ Is maith sin. Tá saoirse ann. Tá mise ‘openly pro-Separation of Church and State.’ Cé acu is deacra? Bhuel anois, braitheann sé (an freagra is fearr ar bheagnach chuile cheist).
Cheapfá go mbeadh Leo agus mé féin ar an leathanach céanna maidir le cearta agus Stát/Eaglais a scaradh ach níl, go bhfios dom. B’fhéidir go mbeidh muid as seo amach. Neart le foghlaim againn ar fad. Turas atá sa saol seo srl.
So.
Sailéad.
Éasca dom caint le daoine a thuigeann cearta daonna, le daoine a thuigeann an tábhacht le focail. Deacair míniú arís is arís eile cén fáth nach bhfuil Éire saor. Na leads is mó nach bhfeiceann é. Mar ní bhaineann fuath ban le cuid acu. Daoine eile a thuigeann mar d’fhulaing siad go géar agus tugann siad tacaíocht san troid (agus is troid atá ann) le briseadh saor ó shlabhraí na hEaglaise. Buíoch astu.
Seo an dúshlán. Bheith saor agus Gaelach. Ní leor Gaelach. Saoirse de dhíth freisin. Le tuiscint. Le cearta. Le rogha. Le grá don tír: ní don Vatacáin ná don Bhreatain. Is féidir linn meas a bheith againn orthu siúd má tá an tuiscint láidir againn nach leo ár dtír, ár gcearta, ár dteanga, ár Stát. Sin an rud. Ná measc rialtas agus Eaglais. Riamh. In aon áit. Bris na ballaí. Lig dúinn bheith saor.
Tá ainm ar mheascán Eaglais, Stát, Gardaí srl. Sin sailéad eile. Faisiteachas a thugtar air. Ann in am Franco. Againn freisin i stíl eile: Tuam Babies, Magdalenes srl. Ainmneacha eile i dtíortha eile. Fuath ban le reiligiún mar dressing. Níl sé blasta.
Gan aitheantas, rachaidh cúrsaí in olcas. Gan freagracht, rachaidh cúrsaí in olcas. Gan athrú, rachaidh cúrsaí in olcas.
Dóibh siúd le guth, impím oraibh: coinnigí rialtas agus Eaglais iomlán scartha. Ligigí dúinn bheith Gaelach AGUS saor. Is féidir. Seo an t-am.
Pics ó mo thuras go dtí An Rinn. Deachuimhní. Pics ó thuras go dtí an India freisin.
Nóta: Ach tabharfaidh mé seans dár bpolaiteoirí ar dtús, scríofa agam thíos. Nuacht anois go mbeidh reifreann faoi ochtú leasú againn i 2018. Más fíor, sin céim sa treo ceart agus molaim é.
Tá Taoiseach nua tofa in Éirinn ach, ar nós Trump anseo, ní hé mo cheannaire é. Tá na meáin i ngrá leis mar tá sé aerach go hoscailte agus tháinig a mhuintir ón India. Is maith sin ach ní leor é. Ní leor é sa chaoi go bhfuil bean uainn mar uachtarán i SAM ach, ar son Dé, ná roghnaigh Sarah Palin ná Ann Coulter. Níor roghnaigh an tromlach Leo Varadkar. Ní maith leis rogha do bhean. Mar sin roghnaigh siad an duine mícheart don jab. Is cuma cé as a thagann an duine ceart, cén creideamh atá acu, cén inscine atá acu srl. Má thuigeann siad cearta daonna is má stiúrann siad an tír sa treo ceart, sin atá ag taisteáil.
Fíorthábhachtach anois go háirithe. Deis saoirse a bhaint amach. An treo ceart de dhíth agus sin tír le cearta, tír le tuiscint, tír le croí.
Tír gan rogha ina bhronntar ospidéil is scoileanna don Eaglais a ghoid is a dhíol leanaí.
Cearta uimhir a haon ar an liosta. Is sin an fhadhb le Leo. Ní thuigeann sé cearta a bhaineann le mná ná le ceartas soisíalta. Seo an t-am is tábhachtaí don tír seo. Tá deis Éire a chur ar ais le chéile gan foréigean, buíochas le Sasamach. An chéad rud ar an liosta le déanamh ná Stát agus Eaglais a scaradh. Caithfidh muid a thaispeáint go bhfuil fáilte roimh chearta daonna sa tír ar son na tíre féin agus leis an tuaisceart a mhealladh le haontú linn. Is le Sasamach, le Theresa May ag déanamh praiseach de gach rud, le tuiscint nach bagairt í Gaeilge ná cultúr, tá muid beagnach ag an bpointe sin. Mór an trua go bhfuil Leo agus a pháirtí ag milleadh an deis sin.
Nicola Sturgeon le scéim boscaí lán le riachtanaisí do leanaí a thabhairt do mháithreacha.
Thaispeáin Nicola Sturgeon go dtuigeann sí cearta agus go bhfuil siad ar fáil ina tír: go bhfuil fáilte roimh chuile dhuine, go bhfuil an timpeallacht, eolaíocht, sláinte srl tábhachtach di. Ní thuigeann Fine Gael sin nó is cuma leo. In áit a thaispeáint nach mbeidh iompúchán in oideachas as seo amach agus go mbeidh sláinte is oideachas saor ón Eaglais is Ethos, tá Fine Gael ag iarraidh paidreacha sa Dáil, gan na Tuam Babies a fhiosrú, is ospidéal a bhronnadh do mhná rialta na Magdalenes! Is níl siad ag iarraidh caint ar thobscar toirchis (abortion). Rinne Coveney caint ar bheith Pro-life (Frith-rogha) is dúirt Leo go raibh sé i gcoinne Abortion On Demand ag taispeáint a dhrochmheas ar mhná agus a aineolas ar an ábhar in aon frása amháin. Is cuma leis má tá duine nó páiste éignithe.
Is féidir liom tacaíocht a thabhairt do dhaoine gan mórán taithí má fheicim go bhfuil a gcroíthe san áit ceart is iad go maith ag foghlaim atá ag taisteáil. Ní fheicim sin i Leo. Ní thuigeann sé cruachás na mban ná cruachás na mbocht agus tá sé deacair a chroí a aimsiú sa chaoi ina labhraíonn sé fúthú. Leigh faoi anseo.
Ag an bpointe seo, b’fhearr liom Aontas Gaelach is Nicola i gceannas orainn:
Ach tabharfaidh mé seans dár bpolaiteoirí ar dtús. Tuigimid atá le déanamh. Taispeáin don tuaisceart nach leis an Vatacáin muid níos mó. Mar is leo muid anois. An bhfuil páirtí ar bith sásta a rá go poiblí go scarfaidh siad Stát & Eaglais i mbliana? Muna bhfuil, ní fiú tada iad mar tá siad ag milleadh an deis is fearr againn riamh le SAOIRSE a bhaint amach. Mé ag fanacht ar fhreagra ó na páirtithe. Ach tá deifir ar an tír agus ní thiocfaidh deis mar seo arís.
Má theipeann ar gach páirtí an freagra ceart a thabhairt ar seo, tá páirtí nua de dhíth. Bímis réidh.
Izzy Kamikazi a scríobh.
Ní bots muid. Drochmheas ar mhná a ceapadh go bhfuilimid ar fad mar an gcéanna. Drochmheas ag Kevin orainn. Tábhachtach gnéasachas a glaoch amach an uair a tharlaíonn sé, is cuma cé as a thagann sé. An-phíosa a spreagann ardmheas do Izzy, mar scríbhneoir is mar dhuine.
(Guest post by Izzy Kamikaze)
This is part of a longer (maybe much longer) work in progress about #coponcomrades – a recent social media kerfuffle here in Ireland, that seems quite instructive and worth spending more time on. I was writing Part One and Part Two at the same time, but Part Two finished itself first and so they are being published out of sequence.
The story so far is basically that a young-to-me (35ish) very effective working class male activist has published a piece in a national newspaper, decrying “identity politics” and the notion that “a straight, white male” can carry any privilege if he is also working class. Amongst other responses, a group of feminist women have signed up to a joint statement, acknowledging the disadvantage of working class men, but otherwise disagreeing.
The usual social media handbags at dawn has ensued. Two days ago, a male…
View original post 3,131 more words
Inniu an lá.
Ár gcearta uainn.
Ár dtír, ár dteanga, ár ndúchas.
