Diamhasla, Tuam Babies, Magdalenes, Savita, Cás X, Cás Y, Cás Z agus… bhfuil dóthain litreacha san aibítear do na rudaí a rinne an Eaglais dúinn? Níl. Ach muid buartha faoin brand? Níor fhan an salachar faoin mbrat? Sin an fhadhb?
An scéal seo inniu ón Times. Buartha faoin airgead. Airím tinn ag breathnú ar an ‘brand Ireland’ sin. Abair é sin le lucht na Magdalenes.
Ceacht le foghlaim as.Do gach duine, fiú na branders.
Má tá meas againn orainn féin, ar chearta, ar mhná na tíre, ar dhlíthe le ciall, beidh meas ag an domhan mór orainn. Muna bhfuil, ní bheidh.
Feall an Eaglais bheith i gceannas i 2017. Níl freastal ar an Aifreann ag feacann an ghlúin cute níos mó. Tuigeann an domhan a rinne an Eaglais. Iad dúisithe agus tuiscint acu. Is ní thuigeann siad cén fáth bhfuil rialtas na hÉireann fós ina chodladh. Faillí inmhaithe.
Má eiríonn muid as A Athair, a rá le duine nach é ár nathair é, as ospidéil is scoileanna a fhágáil faoi chúram dream a ghoid, a dhíol, a ghortaigh, a d’éignigh, a mharaigh (faillí) leanaí, as meas a thabhairt d’Institiúid a mhill an saol do mhná na tíre le fada, fada an lá, beidh meas ag an domhan mór orainn.
Sin fíor.
Ach ná déan é ar son an €€€€€€€.
Déan é mar ‘sé an rud ceart é.
A. An Iaróin! Nach dtuigeann siad gur fhág roinnt mhaith againn an tír mar gheall ar an Dialathas, an Ethos, an drochmheas orainn mar mhná.
Scar Stát/Eaglais in Éirinn chomh luath agus is féidir.
Is Treise na Daoine ná an Tiarna (Taoiseach, Tóraí, Tíoránach)
ach Is Treise an Córas ná na Daoine
Cheap mé go raibh maitheas i ndaonlathas. Chreid mé go láidir ann. Fós níor mhaith liom a ceapadh nach bhfuil. B’fhearr liom a rá nach bhfuil daonlathas againn in Éirinn, i SAM, ná san Ríocht Aontaithe. Sin feicthe agam.
Tá comharsana agam anseo atá aerach. Is breá liom iad. Mná lách, cairdiúil, cliste a bhíonn ag caint liom faoi scannáin, an Nádúr, cúrsaí polaitíochta srl. Is a madra ag éalú amach le dul ag súgradh le mo mhadra inné, rith Lisa, duine acu, i mo threo ag glaoch amach go hard le gliondar. Isn’t it wonderful! Céard? Ireland! You elected a gay immigrant as your leader! Osna. Is bhí orm an fhírinne a mhíniú di.
Níor roghnaigh mé Leo. Níor roghnaigh an chuid is mó dá pháirtí féin é. Níor roghnaigh an tír é. Tá na meáin i ngrá leis. Scéal iontach. As tír isteach ag socrú isteach, ár Leo? Fíor gur tháinig a mhuintir ón India. Is maith sin. Aerach go hoscailte? Fíor agus is maith sin. Sláintiúil. An duine ceart don tír? A dhiabhail, NO!
Níl sé ar son cearta na mban: ní cheadódh sé tobscar toirchis fiú do bhean nó cailín éignithe! É sásta le paidreacha sa Dáil, an Angelus ar na meáin, oideachas agus sláinte i lámha na hEaglaise, ospidéal a bhronnadh ar mhná rialta na Magdalenes srl. Aineolas v eolas sa chóras sin. Beag tuiscint ar ná trua aige do na boicht. Sin Éire. Níor roghnaíomar é agus níl rogha againn. Fós. Le fada. Sa chaoi nach bhfuil rogha i ndáiríre ag páistí i scoileanna ach a bpaidreacha a rá. Seo nóiméad fíorthábhachtach don tír. Ní duine mar seo atá de dhíth.
Damn! ar sí. I was so happy! Bhuel. Sin é. Muid ar fad happy nuair nach bhfuil fhios againn go dtí go bhfuil fhios againn. Bhí na madraí happy ag súgradh ar aon nós. Nach aoibheann dóibh!
Agus SAM? Trump. D’fhéadfainn stopadh ansin. Ach is fiú trácht ar cén chaoi agus cén fáth. Níor roghnaigh an chuid is mó den tír é. Thug na meáin go leor, leor ama dó mar bhí sé ar nós breathnú ar fhear grinn sa sorcas. Chomh huafásach sin go raibh sé go maith do na ratings. Uafásach i ndáiríre don tír is don domhan, ar ndóigh. Is cuma leis faoi chearta na mban (meas ar bith aige orthu), ba bhreá leis na scoileanna a thabhairt d’Eaglaisí ($$$), tuiscint ar bith ar ná trua aige do na boicht (is fuath leis iad). Aineolas faoin dtimpeallacht srl.
Agus an Ríocht ‘Aontaithe’? Níor roghnaigh na daoine May. Roghnaigh an páirtí í. Tháinig grúpa beag nua (UKIP) isteach le bréaga agus thug na meáin go leor, leor ama dóibh mar bhí siad craiceáilte. Go maith do na ratings. May ansin anois le obair UKIP (Sasamach) a chur i bhfeidhm.
Is bhí sí ag ceapadh go mbeadh daoine léi nuair a thug sí cuairt ar Trump, go mbeadh cumhacht aici. Nuair nár oibrigh sin amach, roghnaigh sí toghchán. Roghnaigh na daoine athrú. Bhí orthu Corbyn a roghnú le feabhas a chur ar an scéal. Ba bheag nár bhris an BBC agus meáin eile Corbyn le bréaga. Ach sheas sé an fód. Bhain siad an tromlach ó na Tóraithe in ainneoin a rinne na meáin.
Ach céard a thit amach? Iad a chuaigh go Labor in Albain le tacaíocht a thabhairt do Corbyn, ghoid siad cumhacht ón SNP. Mór an trua nach raibh rabhadh faoi sin roimh réidh. Níor smaoinigh daoine fiú go bhféadfadh May cumhacht a thabhairt don DUP lena cumhacht féin a shábháil. Cumhacht do Foster!
Céard atá cearr leis an DUP? an cheist i Sasana ó dhaoine nár fiú chuala fúthu cheana. Bhuel, is cuma leis an DUP faoi chearta na mban (meas ar bith aige orthu), ba bhreá leis scoileanna a mhúineann aineolas bunúsach ón mBíobla, tuiscint ar bith ar ná trua ag an DUP do na boicht (is fuath leis iad). Aineolas faoin dtimpeallacht srl.
Ar a laghad, foghlaimeoidh daoine i Sasana cé chomh huafásach is atá naimhide Shinn Féin anois. ACH, cé gur roghnaigh daoine athrú de réir Corbyn, beidh an bua ag aineolas, fuath ban, cumhacht na hEaglaise, agus drochmheas ar na boicht. Tá an córas atá againn (Daonlathas mar dhea) ann le cumhacht a chosaint dóibh siúd a scríobh na rialacha. Ní daonlathas é.
Is mé ag caint le daltaí ón Araib Shádach is ag breathnú ar chlárachaí ar nós The Handmaid’s Tale, tagann sé chugham go mba chóir dúinn breathnú ar na bunúsachaí atá inár measc le fada: Eaglaisí agus fuathghrúpaí. Scar iad ón rialtas go hiomlán. Coinnigh amach ó Oideachas iad. Ní féidir linn an scéal a bheith againn i gceart go dtí go bhfuil cearta chun tosaigh sa tír, go bhfuil oideachas saor ó iompúchán agus aineolas, go bhfuil na meáin freagrach agus cosc ar bholscaireacht. Go bhfuil cothrom na féinne ann. Go roghnaíonn an tír, ní páirtí, na ceannairí. Athraigh an córas. An duine mícheart ar bharr is titeann gach rud as a chéile.
Níl mé ag iarraidh go mbeidh an ceart ag Star Trek. Saoirse bainte amach againn as seo amach le foréigean, dar leo. Ní shin an bealach atá uaim. Ceartaigh an córas. Deireadh le Dialathas, Fuathghrúpaí, Meáin Lofa… Daonlathas uaim. Daoine ag vótáil a thuigeann cearta. Rudaí nach bhfuil ag obair faoi láthair. Caithfear sin a dheisiú.
Na cheithre Úna, na cheithre Áine, na cheithre Máire ‘s na cheithre Nóra, na cheithre mná a ba cheithre breátha, I gceithre cearda na Fódhla, na cheithre tairní ‘a chuaigh sna cheithre clára, na cheithre clárachaí cónra, ach na cheithre gráin ar na cheithre mná, nach dtugann na cheithre grá do na ceithre póga.
A Úna Bhán, ba rós i ngáirdín thú, ba choinnleoir óir ar bhord na banríona thú. Ba cheiliúr is ba cheolmar ag gabháil an bhealaigh seo romham thú. Ach sé mo chreach mhaidne bhrónach nár pósadh liom thú.
‘Sé mo leán géar gan mé mo phréachán dubh go dtugainn an léim úd suas ar leataobh na chnoic. Mo gha ghréine mar fhréamh mé ag casadh faoi shruth ‘s mo ghrá féin ar gach taobh díom ag castáil dhom.
Tá an sneachta ar lár agus barr air chomh dearg le fuil. Samhail mo ghrá ní théann i mbealach ar bith ach féach í, a mhná. “Cén t-óchón sin ort?” Ach an t-aon ghlaoch amháin ag Áth na Donóige.
A Úna Bhán nach gránna an luí atá ort, do cheann le fána i measc na mílte corp. Ach mar a dtuga tú fóir orm a phlandóg a bhí riamh gan locht. Ní thiocfaidh mise ‘un d’áras go brách ach an oíche anocht.
Leagan Douglas Hyde ó Love Songs of Connacht, 1895 le litriú an lae inniu
1.
A Úna bhán, is gránna an luí sin ort
Ar leaba caol ard i measc na mílte corp;
Muna dtagann d’eagna orm, a stáidbhean ‘bhí riamh gan locht,
Ní thiocfaidh mé chun na h-áite seo go brách ach aréir ‘s anocht.
2. A Úna bhán, a bhláth na gcataíl ómra,
Tar éis do bháis de bharr droch-chomhairle;
Féach, a ghrá, cá acu b’ fhearr den dhá chomhairle?
A éin i gcliabhán, is mé in Áth na Donóige.
3. A Úna bhán, d’fhág tú mé i mbrón casta,
Agus cé b’áil leat bheith trácht air go deo feasta,
Cailín fáinneach ar a d’fhás suas an t-ór leatha?
Is go mb’fhearr liom ‘ar lámh leat ná i nglóir na bhflaitheas.
4. A Úna bhán, ar seisean, na gcurachán cam,
‘S an dhá shúil agat ba chiúine dá ndeachaigh i gceann,
A bhéilín an tsiúcra, mar leamhnacht, mar fhíon ‘s mar bheoir,
Agus a chos dheas lúfar is tú a shiúlfadh gan phian i mbróg.
5. A Úna bhán, mar rós i ngáirdín thú,
‘S ba choinnleoir óir ar bhórd na banríona thú;
Ba cheiliúr ‘s ba cheolmhar ag gabháil an bhealaigh seo romham thú,
‘S é mo chreach maidne bhrónach nár pósadh liom thú.
6. A Úna bhán, is tú do mhearaigh mo chiall;
A Úna, is tú a chuaigh go dlúth idir mé ‘gus Dia;
A Úna, a chraobh churtha, a lúibín casta na gciabh,
Nárbh fhearr domsa bheith gan súile ná d’fheiceáil ariamh?
7. Is fliuch agus fuar mo chuairtse chun an bhaile aréir,
Agus mé ‘mo shuí suas ar bhruach na leapan liom féin,
A ghile gan gruaim ag nár luaith an ionadaíacht ach mé,
Cad as nach bhfógraíonn tú fuacht na maidne dhom féin?
8. Tá daoine ann san saol seo ‘chaitheas dímheas ar dhúiche folamh
Alán de mhaoin shaolta, agus ní buan í acu;
Ceasacht maoine ní dhéanfainn ná trua fearainn,
Ach b’fhearr liom ná dhá chaora dá mbeadh Úna agam.
9. Seasfaidh agus dearcfaidh, ‘bhfuil mo fíorghrá ag teacht?
Is mar chnap sneachta í is mar mhil bheacha do reoigh an ghrian;
Mar chnap-sneachta ‘s mar mhil bheacha do reoigh an ghrian,
Agus a chuid ‘s a chara, is fada mé beo id’ dhiaidh.
10. A Úna, a ainnir, a chara, ‘s a dhéid órga,
A bhéilín mealltha nár chan riamh éagóra,
B’fhearr liomsa bheith ar leaba léi ‘dhá síorphógadh
‘Ná mo shuí i bhflaitheas i gcathaoir na Trionóide.
11. Ghluais mé trí bhaile mo chara aréir,
Is ní bhfuair mé féin fuadradh ná fliuchadh mo bhéil;
‘Sé ‘dúirt an stuachailín gruama is madar as a méar,
“Mo thrí trua ní an uaigneas do chasadh liom thú féin.”
1. O fair Una, ’tis ugly, that way you lie
On a high, narrow bed among a thousand corpses;
If your wisdom does not come to me,
oh stately, ever faultless woman,
I’ll not come to this place ever again, except for last night & tonight.
2. O fair Una, o blossom of the amber locks,
After your death because of bad advice;
Look, my love, which of the two counsels was better,
O bird in a cage, when I was in the Ford of the Donogue?
3. O fair Una, you left me twisted up in grief,
And why would there be in you a desire to make much of it forevermore,
O girl with pretty, ringleted hair, on which the molten gold grew?
I would prefer being with you to the glory of the Kingdom [of Heaven].
4. O fair Una, said he of the small crooked currachs,
Your two eyes were the gentlest that were ever put in a head,
O little mouth of sugar, like new milk, like wine and like beer,
O lovely, nimble foot, you would walk without pain in a shoe.
5. O fair Una, you were like a rose in a garden,
And you were a golden candlestick on the queen’s table;
You were a celebration, musical, when you walked the road before me,
‘Tis my sorrowful loss of the morning that you were not married to me.
6. O fair Una, it is you who deranged my senses;
O Una, it is you who came firmly between me and God;
O Una, o fragrant bough, o curly ringlet of hair,
Wouldn’t it have been better for me to be without eyes, never seeing you?
7. My visit to the town last night was wet and cold,
And I was sitting up on the edge of the bed by myself;
O brightness without gloom, I alone was mentioned as in the running
Why do you not announce to me the coldness of the morning?
8. There are people in this world who hurl contempt on an empty estate,
Full of worldly wealth themselves, although it does not last forever;
I would not complain of lack of wealth nor lament lack of land,
But I would rather have Una than two sheep.
9. Stand and look, is my great love coming?
She is like a snowball and bees’ honey which would freeze the sun;
Like a snowball and bees’ honey which would freeze the sun,
My treasure and my darling, ’tis a long time I’ve lived without you.
10. O Una, maiden, darling, and golden teeth,
O little honeyed mouth which never uttered an injustice,
I would have preferred to be in bed with her, kissing her continually,
Than to sit in the Kingdom of Heaven on the throne of the Trinity.
11. I passed through my friends’ town last night,
Yet I found nothing with which to cool or wet my mouth;
The graceful girl, glum and with madder on her fingers, said,
“Thrice woe is me, that I did not meet you in solitude.”
Bealtaine. Nuair a théann muid ó dhorchadas go gile. Sin a tharla. Seachtain roimhe, bhí cúrsaí dorcha. Bhí mé ag ceapadh nach mbeadh an Deireadh Seachtaine Gaeltachta ag dul ar aghaidh.
Mar a bhíonn sé is daoine ag eagrú rud ar bith, bíonn deacrachtaí ann. Sin an saol. Rudaí ar chóir dóibh bheith ag obair nach bhfuil ag obair. Míthuiscintí srl.
Ach feicthe agam go bhfuil rud atá i bhfad níos cumhachtaí ná na trioblóidí beaga seo ar fad: sin na Gaeil is iad a thugann meas dár gcultúr. Bhí an Deireadh Seachtaine Gaeltachta níos fearr i mbliana mar gheall ar na dúshláin, na deacrachtaí, na constaicí. Ait an mac… Gach uair a thit rud amach, tháinig daoine le chéile le fuinneamh, le grá, le tuiscint, le cion, le cumhacht, le draíocht, le anam na nGael. Seo Imelda le Tyler!
Cairdeas!
Bhí daoine nach raibh in ann teacht. Sin an saol freisin. Míthuiscint leis an dáta is bhí orainn bogadh ó áit go háit. Tarlaíonn sé. Theip ar an gcuisneoir is an micreathonnán is bhí orainn bia a chaitheamh amach. C’est la vie. Ceachtanna foghlamtha. Beidh áit nua againn i 2018! Agus bia níos fearr le rogha do na veigeatóirí srl. Agus i bhfad níos mó … Ach sin scéal eile.
Ach mar gheall ar sin, d’aithríomar na pleananna. Chuamar go háiteacha nua is bhí craic againn ann, as Gaeilge. Is maith sin.
Tá a rithim féin ag an saol agus aithníonn daoine sin. Glaoch ó Thaidhg: an bhféadfainn cabhrú libh? Táim saor ar an Satharn. Is laoch é, ár dTaidhg. Nuacht faoi chlub iománaíochta nua agus rphost chuig an lead i gceannas air: an bhféadfadh sibh…? Cinnte. Is tháinig daoine. Tháinig Galt is Audrey is Conall, bail ó na Déithe orthu.
Tháinig daoine nár bhuail mé leo riamh roimhe seo is tháinig seanchairde. Tháing siad le chéile ag iompar málaí dúinn, ag seinnt ag an gcéilí dúinn, ag déanamh aráin dúinn, ag cniotáil don chrannchur dúinn, ag comhoibriú nuair a bhí rud le sortáil amach.
Is ag an deireadh an lae, bhí ionadh orm. Féach a rinne siad! Ar bhealach, bhí sé níos fearr mar bhí orainn tarraingt le chéile ar nós bheith ag rámhaíocht le chéile i rásaí na mbád trasna na dtonnta agus áthas orainn ag an deireadh. Bhí an bua againn.
Mo laochra ♥
Is ó am go ham, chonaic mé an draíocht ag tarlú. Chuir mé mo chloigeann isteach i seomraí ranga eile is chonaic mé é. D’airigh mé é is mé amuigh faoin spéir sa pháirc is camán i mo lámh agam. D’airigh mé bród is daoine ag damhsa ag an gCéilí.
Conas?
Bailigh daoine le chéile, cuir rudaí amach dóibh agus lig dóibh spraoi leo. Lig dóibh rudaí a fhoghlaim trí rudaí a dhéanamh. Ná habair é, déan é. Le rogha agus spraoi. Creid is cruthaigh, Cuid de na rudaí a rinneamar…
Cluichí: Crosfhocail, Scrabble, Snap – déanta
Ceardaíocht: Snaidhm na Trionóide, Snaidhm Ceilteach, Cabhraíocht – déanta
Ceol: Cláirseach, Ceol ag an gCéilí, Amhránaíocht – déanta
Spórt: Iománaíocht, Rince, Siúlóid – déanta
Iománaíocht
Rince
Siúlóid
Gaeilge san aer is muid ag féachaint go barr na spéire
Scéal faoin eaglais agus Nat King Cole
Craic: Lúibíní léite, Dánta ráite, Cultúr Club seolta ♫
Tháinig siad. Chabhraigh siad. Ghlac siad páirt ann. D’fhoghlaim siad le spraoi.
Bhí an dorchadas imithe. Tháinig an ghrian amach agus, ar ndóigh, thugamar féin an samhradh linn.
Fós ag foghlaim faoina tharla. Beidh áit nua againn an bhliain seo chugainn. Mar sin, bígí ag pleanáil. Spás anseo má tá daoine ó Éirinn ag iarraidh Gaeilge a fhloghlaim i gCathair na nAingeal i mBealtaine i 2018. Teas. Grian. Craic. Cuir ar an bhféilire é!
Gabhann Conradh na Gaeilge, Craobh na nAingeal buíochas ó chroí le chuile dhuine a chabhraigh linn le Deireadh Seachtaine Gaeltachta den scoth a bheith againn.
Cairdeas!
